Oxylithos

Στην ενότητα αυτή θα σας περιγράψω τις υδρόβιες χελώνες μας , οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει από τα αγαπημένα μας κατοικίδια. Θεωρούνται εύκολα Pet χωρίς πολλές απαιτήσεις συντήρησης, με αρκετές όμως ανάγκες για διαμονή. Επειδή φιλοξενούμε τα 3 παρακάτω διαφορετικά είδη, θα περιγράψουμε το κάθε είδος με τις δικές του  ανάγκες για διαμονή, διατροφή και συντήρηση.

Τα τρία είδη που φιλοξενούμε είναι:

1. Mississippi Map Turtle με επιστημονική ονομασία  Graptemys pseudogeographica turtle.
2. Chinese Stripe Necked Turtle με επιστημονική ονομασία Mauremys sinensis turtle.
3. Yellow Bellied Turtle με επιστημονική ονομασία Trachemys scripta scripta.

 

 

  

Προσοχή!!! Όλα τα παραπάνω είδη μεγαλώνουν αρκετά και δεν μπορούν να διαμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στις πλαστικές σκάφες που συνήθως πουλιούνται είτε στα πανηγύρια είτε στα petshop. Φθάνουν τα 20 -25 εκατοστά σε διάστημα 3- 4 χρόνων και χρειάζονται τουλάχιστον 100 – 150 λίτρα ενυδρείο.

Παρακάτω σας παραθέτω γενικές απαιτήσεις για την φροντίδα της υδρόβιας χελώνας.

ΕΝΥΔΡΕΙΟ

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα ενυδρείο για ψάρια ή να αγοράσουμε ένα ενυδρείο για χελώνες. Με ειδικά σποτ που μπορούμε να προμηθευτούμε από ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών  τοποθετούμε μία λάμπα με ακτίνες UVB και μία απλή λάμπα για την παροχή ζέστης στο σημείο που βγαίνει η χελώνα για να λιαστεί και να στεγνώσει.

Καλό είναι να μην τοποθετήσουμε κανένα υπόστρωμα στο ενυδρείο. Θα υστερούμε σε εμφάνιση αλλά σίγουρα θα έχουμε καλύτερο και καθαρότερο περιβάλλον. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η χελώνα έχει αρκετές ακαθαρσίες και πρέπει να μπορούμε να καθαρίζουμε άνετα το περιβάλλον που ζει. Ένα υπόστρωμα με ψιλό ή χοντρό χαλίκι θα μάζευε μέρος των ακαθαρσιών και θα ήταν δύσκολο να το καθαρίσουμε. Επίσης μεγάλη προσοχή με το ψιλό χαλίκι γιατί υπάρχει κίνδυνος να το καταπιούν οι χελώνες. Γεμίζουμε το ενυδρείο με νερό μέχρι λίγα εκατοστά κάτω από την εξέδρα που έχουμε βάλει για να βγαίνουν και να στεγνώνουν οι χελώνες. Για πολύ μικρά χελωνάκια πρώτα βεβαιωνόμαστε ότι μπορούν να κολυμπούν και μπορούν να βγαίνουν στην εξέδρα. Εάν βεβαιωθούμε ότι κολυμπούν και βγαίνουν στην εξέδρα δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το ύψος του νερού. Αντί για εξέδρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε διακοσμητικό τους παρέχει κάποιον χώρο έξω από το νερό για να στεγνώνουν ή και τα ειδικά διαμορφωμένα νησάκια.

Φροντίστε η εξέδρα να απέχει από την λάμπα θέρμανσης περίπου 20 με 30 εκατοστά. Μετρήστε με ένα θερμόμετρο και φτιάξτε την απόσταση τόσο ώστε στο σημείο που λιάζεται να έχετε 25 – 28 βαθμούς κελσίου.

Απαραίτητος επίσης εξοπλισμός είναι ένα καλό εσωτερικό ή εξωτερικό φίλτρο. Πρέπει να μπορεί να ανακυκλώνει και να καθαρίζει αρκετές φορές το σύνολο του νερού. Πάρτε ένα φίλτρο για μεγαλύτερο ενυδρείο από ότι έχετε. Με αυτό τον τρόπο θα έχετε καλύτερο αποτέλεσμα στην καθαριότητα του νερού και θα κάνετε λιγότερες αλλαγές.

Το ενυδρείο μας επίσης είναι απαραίτητο να διαθέτει θερμοστάτη, τον οποίο πρέπει να θα ρυθμίσουμε στους 26 – 28 βαθμούς Κελσίου. Αυτό θα βοηθήσει να μην πέσει σε χειμερία νάρκη τους μήνες που η εξωτερική θερμοκρασία κατεβαίνει αισθητά. Οι υδρόβιες χελώνες στην φύση δεν πέφτουν σε χειμερία νάρκη, ζουν σε τροπικά κλίματα και αυτό το κλίμα πρέπει να αναπαράγουμε σε ένα ενυδρείο. Σε πολλές περιπτώσεις, φίλοι μου έχουν αναφέρει ότι μετά την χειμερία νάρκη η χελώνας τους ξύπνησε αρκετά αδυνατισμένη, ήταν υποτονική, παρουσίασε ασθένειες ή ακόμα ότι δεν ξύπνησε ποτέ.

Οι νεροχελώνες είναι ζώα που μεγαλώνουν γρήγορα και μεγαλώνουν πολύ. Σε 2 – 3 χρόνια σε αυτές τις συνθήκες που περιγράφω σε αυτό το άρθρο οι χελώνες θα γίνουν έως και 15 εκατοστά. Ζουν πολλά χρόνια και στην πλήρη τους ανάπτυξη μπορεί να γίνουν τεράστιες σε μέγεθος (20 – 25 εκατοστά καβούκι). Είναι λοιπόν σίγουρο ότι όσο μεγαλώνει θα αλλάζουμε και μέγεθος ενυδρείου. Όποιος δεν είναι διατεθειμένος να μπει σε αυτήν την διαδικασία καλό είναι να μην πάρει νεροχελώνα. Η ελευθέρωση αυτών των ζώων σε ποτάμια και λίμνες είναι τεράστιο λάθος και αποτελεί εγκληματική κίνηση για την τοπική βιοποικιλότητα της χώρας μας.

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Μόλις γεμίσουμε το ενυδρείο με νερό, βάλουμε σε λειτουργία το φίλτρο και τον θερμοστάτη το περιβάλλον μας είναι έτοιμο. Κάθε 3 ημέρες αλλάζουμε το 1/3 του νερού, βάζουμε φρέσκο και ρίχνουμε την ανάλογη ποσότητα αντιχλωρίου. Προσοχή!!! Σε κάθε αλλαγή νερού δεν ξεχνώ να ρίχνω αντιχλώριο, έτσι δεν θα έχω ποτέ μαλακό κέλυφος και πρησμένα μάτια. Κάθε μήνα καθαρίζουμε τα σφουγγάρια του φίλτρου, προσθέτουμε σακουλάκι με carbon και καθαρίζουμε επίσης τις σωληνώσεις. Καθαρίζουμε καλά με φρέσκο νερό και δεν φοβόμαστε για το στρώσιμο του φίλτρου όπως κάνουμε σε οποιοδήποτε φίλτρο για ψάρια.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Οι νεροχελώνες είναι σαρκοφάγα πλάσματα κι ως εκ τούτου χρειάζονται πολύ πρωτεϊνη στη διατροφή τους. Όσο μεγαλώνουν, μπορούν να τρέφονται και με λαχανικά, όταν όμως είναι μωρά η πρωτεϊνη χρειάζεται καθημερινώς. Τις μικρές χελώνες πρέπει να τις ταΐζουμε σε καθημερινή βάση ενώ τις μεγαλύτερες κάθε 2-3 ημέρες.

Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορες ειδικές τροφές για χελώνες νερού, κυρίως γαριδούλες κι αποξηραμένα έντομα. Υπάρχουν όμως και σε μορφή ταμπλέτας ή μικρών στικ. Καλό είναι να δίνουμε ποικιλία τροφών.

Μπορούμε να δοκιμάσουμε να της δίνουμε λαχανικά όπως αγγούρι και καρότο, καθώς και  φρούτα όπως μήλο και μπανάνα.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η χελώνα τρώει ΜΟΝΟ μέσα στο νερό, γι αυτό μην αφήνετε ποτέ τροφή στη «στεριά» της και ότι δεν τρώει αυτό πρέπει να αποσύρεται από το νερό.

 

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ

Για να διακρίνουμε αν η χελώνα μας είναι αρσενική ή θηλυκή, θα πρέπει να φτάσει στην ηλικία των 2-3 ετών τουλάχιστον. Άρα σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να ξέρουμε αν το χελωνάκι των 3 εκατοστών που αγοράζουμε από το πετ σοπ είναι αρσενικό ή θηλυκό.

Κατά την ενηληκίωση, τα θηλυκά γίνονται μεγαλύτερα από τα αρσενικά, τα αρσενικά όμως έχουν μακρύτερη ουρά και πολύ πιο μακριά νύχια. Επίσης ο πρωκτός της θηλυκιάς βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο τέλος του καβουκιού της, σε σχέση με της αρσενικής που βρίσκεται προς το τέλος της ουράς.

Η χελώνα μας μπορεί να ζευγαρώσει από την ηλικία των 5 ετών και μετά. Χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, αν αποφασίσουμε να κάνουμε αναπαραγωγή στο ενυδρείο και σίγουρα χρειαζόμαστε 2 ενυδρεία για να χωρίσουμε το ζευγάρι σε περίπτωση εγκυμοσύνης της θηλυκιάς. Αναλυτικές πληροφορίες και οδηγίες για την αναπαραγωγή θα βρείτε εδώ

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Οι χελώνες μπορεί να παρουσιάσουν ασθένειες που αφορούν είτε τραύματα στο καβούκι ή στα μαλακά τους μέρη, ή εσωτερικές βακτηριδιακές μολύνσεις. Η πιο συνηθισμένη ασθένεια είναι αυτή της μόλυνσης των ματιών. Πρήζονται τα μάτια της χελώνας μας και δημιουργείται τσίμπλα, σε βαθμό που να μην ανοίγουν καν. Υπάρχουν ειδικά κολλύρια στα πετ σοπ για την αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας.

Οι περισσότερες ασθένειες της χελώνας οφείλονται σε έλλειψη βιταμινών και κυρίως της βιταμίνης D και της βιταμίνης Α. Αν παρέχουμε στη χελώνα μας τις σωστές συνθήκες διαβίωσης (ισορροπημένη διατροφή, κατάλληλη θερμοκρασία, ειδική λάμπα, καθαρό νερό), είναι δύσκολο να παρουσιάσει κάποια ασθένεια.

Από την αλλαγή στη συμπεριφορά της θα καταλάβουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν αρνείται να φάει για πολλές μέρες, αν δε βγαίνει καθόλου στη στεριά και παραμένει ακίνητη στο νερό, αν κρατάει το κεφάλι μέσα στο καβούκι, πρέπει να την παρακολουθήσουμε στενά. Να παρατηρήσουμε καλά το καβούκι της, αν έχει ραγίσματα ή πληγές, καθώς και τα μάτια και το δέρμα της για οποιαδήποτε ανωμαλία. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να παρατηρήσουμε και αιμορραγία.

Αυτό που χρειάζεται καταρχήν να κάνουμε, σε περίπτωση εκδήλωσης ασθένειας, είναι να απομωνόσουμε το ζωάκι μας, αν έχουμε παραπάνω από μια χελώνες. Χαμηλώνουμε τη στάθμη του νερού (έχει παρατηρηθεί πνιγμός σε άρρωστη χελώνα), τόσο όσο να μπορεί να βγάζει το κεφάλι της έξω από το νερό πατώντας στο έδαφος. Ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 28-30 βαθμούς και φροντίζουμε να έχουμε πολύ καθαρό το νερό της. Δίνουμε ποικιλία τροφών, φροντίζοντας να παρέχουμε αρκετή πρωτεϊνη και συμπλήρωμα βιταμινών. Ανάλογα με το πρόβλημα που θα έχουμε παρατηρήσει μπορούμε να ζητήσουμε το αντίστοιχο φάρμακο από εξειδικευμένο πετ σοπ (κυρίως αυτά που διαθέτουν ερπετά, ή μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων). Εάν παρατηρήσουμε μολύνσεις στο καβούκι τους,  μπορούμε να τις αποσύρουμε από τον νερό, να τις σκουπίσουμε με μία πετσέτα, να τις αλείψουμε με betadine, να τις αφήσουμε να στεγνώσουν για 1 περίπου ώρα και στην συνέχεια να τις τοποθετήσουμε ξανά στο ενυδρείο, Αν πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό που δε μπορούμε ν’αντιμετωπίσουμε στο σπίτι, μπορούμε να απευθυνθούμε σε κτηνίατρο ερπετών.